Het sociaal ondernemerschap van migranten
De ondernemersgeest en het enthousiasme waarmee migranten hun thuisland ondersteunen doen Bob van Dillen goed.
In een tijd dat onze overheid voor tientallen miljarden bezuinigt op de rijksbegroting, en er drastisch wordt gekort op de budgetten voor internationale samenwerking, is het goed te weten dat migranten die in de afgelopen decennia naar Nederland zijn gekomen blijven bijdragen aan het thuisfront. En niet alleen zij, maar ook hun kinderen en kleinkinderen.
Zo sprak ik vorige week met Mo, wiens opa begin de jaren ‘50 naar Nederland kwam om in de Limburgse mijnen te gaan werken. Mo’s vader groeide op in Maastricht en kon hem vervolgens naar school sturen. Nu was hij 25, had hij vorig jaar zijn studie bedrijfskunde afgerond en direct een ICT bedrijfje gestart.
Mo had niet veel op met ontwikkelingssamenwerking, zo vertelde hij me. Te traag, teveel gebaseerd op het uitdelen van giften. Hij had wel veel op met Marokko, het land van zijn opa. En met Ghana en Angola, waar hij op vakantie was geweest en had gezien hoe mensen daar van niets ‘iets’ maken, en niet bij de pakken neer gaan zitten.
Het verbaasde hem niks dat de grootse economische groeicijfers momenteel in dat soort landen in Afrika te vinden zijn. Daar zou op termijn de hele bevolking van profiteren, zo wist hij. Hij wilde daarbij zijn, aan die groei bijdragen maar er ook de vruchten van plukken, met zijn ICT bedrijfje. Een deel van het werk had hij al uitbesteed aan een neef in Marokko, en aan Ghanezen en Angolezen die hij tijdens zijn reizen had ontmoet, de zaken liepen goed.
Deze donderdag begint in New York de grootste VN vergadering ooit over migratie en ontwikkeling. Alle landen zijn afgereisd om twee dagen te spreken over onder andere de vluchtelingenproblematiek, over uitbuiting en misbruik van arbeidsmigranten, over weeskinderen op de vlucht voor geweld.
Er zijn ook veel bedrijven aanwezig, en maatschappelijke en kerkelijke organisaties zoals verschillende leden van het internationale Caritas netwerk. Maatschappelijke organisaties, waaronder ook migranten en diaspora organisaties, hebben hun stem gebundeld in een achtpuntenplan voor de komende vijf jaar.
Een van de belangrijke thema’s van dat achtpuntenplan is het faciliteren van de bijdrage van de diaspora aan de ontwikkeling in het land van herkomst. Kunnen overheden de geldovermakingen van migranten goedkoper en veiliger maken? Kunnen zij samenwerking tussen migranten en het MKB in die landen bevorderen? Kunnen er eenvoudig toegankelijke leningen beschikbaar komen waarmee jonge ondernemers zoals Mo hun activiteiten in Ghana of Angola kunnen uitbreiden? Hoe kan de sociale impact van internationaal ondernemen en investeren worden vergroot en beter zichtbaar gemaakt?
Het jeugdig enthousiasme en de ondernemersgeest van Mo doen me goed. Economische groei en werkgelegenheid leiden niet automatisch tot vermindering van armoede en een betere verdeling van de welvaart. Maar zonder dit soort ondernemerschap gaat dat eenvoudigweg ook niet lukken.
Lees hier het orginele blog op de site van Cordaid http://www.cordaid.org/nl/blogs/bob_van_dillen/het-sociaal-ondernemerschap-van-migranten/#!
In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Reacties