In een aantal zaken waar ik bij betrokken ben gaat het om oude ouders die tijdens de Corona pandemie bij hun kinderen in Nederland op bezoek waren en waarvoor door ouderdomskwalen en door reisbeperkingen naar een permanente oplossing moest worden gezocht.
Een van deze zaken staat over een paar dagen op zitting. Verweerder heeft inmiddels een verweerschrift gestuurd.
Omdat ik vermoed dat er nog veel meer mensen met deze situatie te maken hebben kopieer ik hier een geanonimiseerde versie van mijn opmerkingen. Cursief is de verklaring waarom iets er staat.
Geachte heer X (advocaat die het beroep en de zitting doet),
Heden zond u mij een afschrift van het
verweerschrift van verweerder. Dit werd dusdanig kort voor de zitting
toegezonden (door verweerder) dat ik helaas nu er pas op kan ingaan en dat is minder dan 10 dagen
voor de zitting. (Een bijkomend feit is dat mijn eigen vader gestorven en
begraven is deze maand). Omdat echter de feiten duidelijk zijn en ik deze brief
heel kort zal houden en verweerder zelf zo laat was neem ik aan dat de rechter
niet zal vinden dat de goede procesorde nu door mij zal worden geschonden (en
er kan altijd worden aangehouden).
1)
Wanneer
ik de beschikking op bezwaar doorlees dan valt mij op dat er op een aantal
zaken die wel in bezwaar zijn aangevoerd niet wordt ingegaan zoals de situatie
van derde-belanghebbende Y (schoonzoon) die in Nederland een eigen bedrijf heeft en het
beroep op het Europees Grondrechtenhandvest. Dat
is toch een motiveringsgebrek?
2) D|e Britse zaak waar naar
verwezen wordt in bezwaar is inderdaad een volwassen kind wat voor een Britse
moeder komt zorgen en daardoor een Chavez vergunning krijgt. Het gaat hier
echter om de conclusie: dat ook volwassenen een beroep op Chavez kunnen doen.
Hier is de beslisser dus te kort door de bocht gegaan en is er geen zorgvuldige
voorbereiding geweest dan wel niet of foutief gemotiveerd.
3) Bij de zaak van A uit
Brazilie was ik zelf betrokken. Die vroeg verblijf aan op basis van artikel 8
EVRM. Laat in de procedure kreeg zij opeens een vergunning. Ik neem aan dat dat
vanwege discretionaire afwijkingsbevoegdheid was en daarom die andere beperking
want die krijg je dan. Ik zou dus wel eens van verweerder willen weten waarom
hier de kaarten anders moeten liggen. Ook A haar schoonzoon had een goed
lopend bedrijf in Nederland en ook A was dement geworden.
4) Een beroep op gebruikmaking
van de discretionaire afwijkingsbevoegdheid kan op ieder moment in een
procedure en zelfs na een procedure. Zie de zaak van Lily en Hovick. Door deze
zaak besloot het parlement om voortaan de discretionaire afwijkingsbevoegdheid
niet bij de staatssecretaris te leggen maar bij de directeur van de IND. Zie
bijgevoegd artikel van het Verblijfsblog. Daarnaast is het zo dat artikel 4:84
Awb nog steeds bestaat en er dus daadwerkelijk nog steeds kan worden afgeweken
van bestaand beleid omdat er bij de totstandkoming van dat beleid geen rekening
is gehouden met bepaalde zaken.
5) Het speciale beleid waar u
naar verwijst heeft verweerder afgeschaft in de veronderstelling dat er geen
discretionaire afwijkingsbevoegdheid meer bestond maar dat is dus een foute
aanname. Het beginsel van gelijkheid blijft dus bestaan.
6) De grote olifant in deze
procedure is de wereldwijde Corona pandemie die het voor dit gezin onmogelijk
dan wel gevaarlijk maakt om überhaupt heen en weer te reizen. Nu verweerder
mensen met een visum laat “overstayen” en ook bijvoorbeeld studenten met een
Zoekjaarvergunning vertelt dat er voorlopig gewoon kan worden gebleven vraag ik
mij af of verweerder dan niet in deze zaak dit reden vindt om een oude demente oma
te laten blijven. We zien immers in onze eigen kranten genoeg berichten over
hoe gevaarlijk Corona is voor demente mensen in verzorgingstehuizen omdat die
het besef missen dat ze afstand moeten houden en handen moeten wassen. Thuis
bij een kind is dat makkelijker te realiseren (Ik ben zelf ervaringsdeskundige
helaas). Door Corona kan B ook niet ten allen tijde naar haar moeder reizen
noch moeder naar Nederland. Aangezien moeder geen sociaal netwerk in haar eigen land meer heeft klemt dat des te meer. Dit kan gewoon worden meegenomen in
de afweging bij artikel 8 EVRM. Door echter geen rekening te houden hiermee is
het de vraag of artikel 3 EVRM niet wordt geschonden (Een beroep daarop gaat
voorbij aan nationaal procesrecht overigens). Ik wil hiertoe verwijzen naar een
Britse uitspraak die heel helder de artikel 3 EVRM jurisprudentie op een rijtje
zet, aangeeft dat de toets ruimer is geworden sinds St Kitts en ook aangeeft
dat dit kan worden ingeroepen in zaken die als 8 EVRM procedure zijn begonnen: https://www.bailii.org/uk/cases/UKSC/2020/17.html
Hoogachtend,
Wytzia Raspe
Het artikel op Verblijfsblog waar ik naar verwijs is dit:
Afschaffing discretionaire
bevoegdheid, maar twee nieuwe humanitaire vergunningen
14 januari 2020
Per 1 mei
2019 is de ‘discretionaire
bevoegdheid’ van de Staatssecretaris van Veiligheid en
Justitie afgeschaft. Wel heeft de Staatssecretaris twee nieuwe categorieën
vreemdelingen aangewezen die in aanmerking komen voor een
tijdelijke humanitaire verblijfsvergunning: vreemdelingen in een
getuigenbeschermingsprogramma en kinderen die onder een
kinderbeschermingsmaatregel vallen. Waarom krijgen deze specifieke groepen twee
nieuwe humanitaire vergunningen? En wat verandert de afschaffing van de
discretionaire bevoegdheid precies in juridische zin?
Door
Marie-Christine Alting von Geusau
Afschaffing
discretionaire bevoegdheid
Tot mei
2019 had de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid (hierna: de
staatssecretaris) altijd de ‘discretionaire bevoegdheid’ om een
verblijfsvergunning te verlenen. De staatssecretaris kon van deze bevoegdheid
gebruik maken als hij vond dat een vreemdeling een verblijfsvergunning moest
krijgen, terwijl eigenlijk niet wordt voldaan aan de criteria van bestaande
verleningsgronden (bijvoorbeeld als vluchteling of gezinslid). Een bekend
voorbeeld waarbij dit uiteindelijk is gebeurd is de zaak van Lily en Howick.
Volgens
het informatiesysteem van de IND heeft de staatssecretaris in
2018 in totaal 90 vergunningen verleend op grond van de discretionaire
bevoegdheid. In de periode januari-april 2019 zijn er in
totaal 20 vergunningen verleend. Sinds 1 mei 2019 is er
slechts in
één geval een tijdelijk humanitaire vergunning verleend op grond van een
schrijnende situatie. Op het eerste gezicht lijkt dus dat er minder snel tot
‘schrijnendheid’ wordt geconcludeerd dan voorheen. In dit blog wordt laten zien
dat het complexer is, om twee redenen. Ten eerste is er nu minder ruimte om tot
schrijnendheid te concluderen, omdat er alleen nog in de eerste
verblijfsprocedure aan mag worden getoetst. Ten tweede is er nieuw beleid
ontwikkeld voor groepen die voorheen onder de discretionaire bevoegdheid
vielen.
Beoordeling
‘schrijnendheid’ door hoofd van de IND
De
discretionaire bevoegdheid is afgeschaft door de grond voor verlening van een
vergunning vanwege ‘schrijnendheid’ te schrappen (zie ons eerdere blog ‘Kun je de discretionaire
bevoegdheid afschaffen?’). Toch is de bevoegdheid een vergunning te verlenen op
grond van schrijnendheid niet helemaal afgeschaft. Het blijft namelijk
mogelijk voor de IND om in de eerste procedure een vergunning op grond van
schrijnendheid te verlenen. Hoe zit dit precies?
Sinds 1
mei 2019 is niet de staatssecretaris maar de hoofddirecteur van de IND
aangewezen om te beoordelen of een verblijfsvergunning kan worden verleend op
grond van schrijnendheid. Hiermee hoopt de staatssecretaris deze beoordeling te
depolitiseren: niet een politicus, maar een ambtenaar moet de beoordeling
verrichten. Van belang hierbij te benoemen is dat de hoofddirecteur van de IND
geen zelfstandig bestuursorgaan is, maar valt onder het ministerie van Justitie
en Veiligheid. Juridisch gezien beslist de IND immers altijd namens de
staatssecretaris. Anders dan de staatssecretaris lijkt te suggereren, blijft de
staatssecretaris dus gewoon verantwoordelijk voor de beoordelingen van de IND.
Lees verder op verblijfsblog.
-----
Interessant artikel? Deel het eens met uw netwerk en help mee met het verspreiden van de bekendheid van dit blog. Er staan wellicht nog meer artikelen op dit weblog die u zullen boeien. Kijk gerust eens rond. Zelf graag wat willen plaatsen? Mail dan webmaster@vreemdelingenrecht.com In verband met geldwolven die denken geld te kunnen claimen op krantenartikelen die op een blog als deze worden geplaatst maar na meestal een dag voor de krantenlezers aan leeswaardigheid hebben ingeboet terwijl wij vreemdelingenrecht specialisten ze soms wel nog jaren gebruiken om er een kopie van te maken voor een zaak ga ik over tot het plaatsen van alleen het eerste stukje. Ja ik weet het: de kans dat u doorklikt is geringer dan wanneer het hele artikel hier staat en een kopie van het orgineel maken handig kan zijn voor uw zaak. Wilt u zelf wat overnemen van dit weblog. Dat mag. Zet er alleen even een link bij naar het desbetreffende artikel zodat mensen niet alleen dat wat u knipt en plakt kunnen lezen maar dat ook kunnen doen in de context.
Subscribe to Vreemdelingenrecht.com blog by Email
Kijk ook eens op dit reisblog: https://www.europevisitandvisa.com/
Kijk ook eens op dit boekenblog bijvoorbeeld voor:
The Stolen Village: Baltimore and the Barbary Pirates
http://www.dutchysbookreviewsandfreebooks.com/2020/12/the-stolen-village-baltimore-and.html
