Wandeling met asielzoekers
URK – „Ik mis mijn familie al meer dan tien jaar. Eéns hoop ik ze
terug te zien.” Bij het monument voor de op zee gebleven vissers in Urk
verwoordt een Iraanse asielzoekster haar gevoelens van het gemis van
dierbaren. Het is een plaats van herkenning. Urkers en asielzoekers
delen hun pijn in het hart.
Stil zitten ze in een kring te luisteren. Zo’n tien min of meer
bekende Urkers en een ongeveer even grote groep asielzoekers. De
woorden van de Zoon des Mensen uit Mattheüs 25 klinken. „Ik was een
vreemdeling en gij hebt Mij geherbergd.”
Straks gaat de groep een
wandeling maken door het vissersdorp. Maar eerst trekt voorzitter Jan
Pieter Mostert van de Stichting Gave, die kerken en vluchtelingen
ondersteunt bij het leren kennen van het Evangelie, vanuit het gelezen
gedeelte lijnen naar het heden. „In het spreken van Jezus lag altijd
liefde. Hij zag mensen aan. Zo moeten wij leren Hem na te volgen.”
De
Stichting Gave organiseerde dinsdag in Urk een wandeling onder de titel
”Talk to Walk”. Onderweg gingen Urkers, onder wie predikanten, een
wethouder, een bekende voetballer en vertegenwoordigers van plaatselijke
verenigingen, met elkaar in gesprek.
Doel van de wandeling is
Nederlanders in contact te brengen met vluchtelingen, zegt pr-manager
Henk Koelewijn van Gave. „De asielprocedure in Nederland wordt steeds
korter. Er is daardoor minder gelegenheid om relaties aan te gaan met
vluchtelingen. Een christen zoekt als het goed is deze contacten omdat
de liefde van Jezus hem dat ingeeft. Door de verkorting van de
toelatingsprocedure voor vluchtelingen hebben we een tekort aan
vrijwilligers. Daarom zoeken we meer mensen die contacten willen leggen
met asielzoekers.”
Gave wil de Urkers die dinsdag meeliepen niet
meteen zelf interesseren om vluchtelingen te bezoeken, bijvoorbeeld in
het nabijgelezen asielzoekerscentrum in Luttelgeest. „Het gaat erom dat
er iets op gang komt. Een beweging waardoor meer mensen zich realiseren:
Als ik iets wil laten zien van mijn drijfveren, moet ik het contact met
de ander aangaan”, aldus Koelewijn.
Tijdens de wandeling langs
het Urker vissersmonument, de vuurtoren, bedrijven, de haven, de kerk en
het oorlogsmonument in het dorp, zijn er mogelijkheden te over om
contacten te leggen. Bij het monument vertelt kunstenaar Geert Weerstand
over de vissers die in 1968 met hun schip op het IJsselmeer vergingen.
„Een van de redders van toen is later helaas ook zelf omgekomen.”
Het
verdriet van Urk op deze plaats spreekt de asielzoekers meer aan dan
enige andere locatie in het dorp. De groep blijft lange tijd staan
kijken. „Voor mij is dit herkenbaar”, zegt een Iraanse vrouw zacht. „Ik
mis mijn familie al meer dan tien jaar. Eéns hoop ik ze terug te zien.”
Weerstand: „De mensen die op zee verdronken, zien we in dit leven niet
meer terug. Maar we hopen op een weerzien na dit leven.”
Bij de
vuurtoren komt het gesprek, mede door de door Gave meegegeven
gesprekspunten voor de wandeling, op Jezus Christus, het Licht der
wereld. Een Iraniër en een Afghaan, die in Nederland christen werden en
korte tijd geleden gedoopt zijn, vinden het een herkenbaar beeld.
„Vroeger was mijn moeder mijn baken in de zee”, zegt een van hen. „Nu is
het Jezus Christus. Ik heb Hem leren kennen door de Bijbel, het Woord
van God.”
Het gesprek komt tijdens de wandeling meermalen op
vreemdelingschap. De term roept herkenning op bij Urkers en
asielzoekers. „Als je Jezus wilt volgen, ben je een vreemdeling in je
eigen land”, zegt een jonge Afghaan. „Je bent een afvallige. Maar het
was Jezus Zelf die zei: „Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld.”
Daarom is het niet vreemd om verdrukking te ervaren.”
Hoewel de
Urkers niet kunnen meepraten over vervolging, is het anders zijn dan
anderen wel herkenbaar. „Wij lopen vaak tegen vooroordelen aan. „Urk,
daar gebruiken alle jongeren drugs”, is er zo een. Het is soms moeilijk
daarmee om te gaan.” Een Turks-Koerdische vluchteling beaamt dat.
„Mensen denken: asielzoekers stelen. Eens zag ik bij de supermarkt dat
iemand zijn portemonnee liet liggen. Ik gaf hem aan de caissière. Ze
keek me zo verwonderd aan dat ik dacht: Geloof je nou echt niet dat ik
eerlijk ben?”
Directeur Jan Pieter Mostert van Gave hoopt dat de
wandeling meer Urkers inspireert om zich in te zetten voor asielzoekers.
„Ik heb goede hoop. Vanavond mag ik een inleiding houden voor
de
diaconieën van de Urker kerken. En op 24 juni is er voor het eerst een
internationale kerkdienst.”
Bron:
http://www.refdag.nl/kerkplein/kerknieuws/bekende_urkers_en_asielzoekers_ontmoeten_elkaar_al_lopend_door_vissersdorp_1_644786
Law blog Klik op +1 als u dit een interessant artikel vindt en Google zal het dan beter zichtbaar maken in de zoekresultaten.
