Integratie op congres van de Orde van Advocaten

Lachen om straf
De enige workshop waar geen ordepunten te vergeven vallen, is het debat Wat nou Integratie? tussen Ahmed Marcouch en Marco Pastors. Ook hier zit de zaal vol. Het gaat met advocaten als toehoorders al gauw over criminaliteit. Van Pastors moeten bevolkingsgroepen die lachen om Nederlandse gevangenisstraffen, harder gestraft worden. Volgens de moderator helpen zwaardere gevangenisstraffen niet. Die standaardriedel is ooit begonnen op de opleidingen en nu praat iedereen elkaar na, zegt Pastors, Hijj beweert altijd om dat bewuste onderzoek te vragen, maar hij krijgt net naar eigen zeggen nooit te zien. Het bestaat volgens hem namelijk niet. Pastors krijgt bijval van aanwezigen. Zwaarder straffen helpt dus wel. Knuffelaars schuifelen ongemakkelijk in hun stoelen door dit schokkende nieuws.
Met name etnisch registreren is een heikel punt voor de aanwezigen, maar waar Pastors en Marcouch om verschillende redenen allebei voor zijn. Maar sommigen in het publiek schudden nee. Een vrouw zwaait met het boek over de advocatuur in WOII. Pastors gaat er gelijk hard tegenin, want hier is weer zo iemand die de vorige oorlog aan het voeren is. De vrouw druipt af.

Criminaliteit omlaag? De pakkans verhogen, zegt de oud-politieagent Marcouch die een anekdote vertelt over een Marokkaanse jongen die achttien jaar lang de cel wist te vermijden door steeds op vrijdagmiddag tegen de rechter te zeggen dat net die maandag erop zijn stage zou beginnen.

Toch over de islam
Van moderator Miek Smilde mag het niet over de islam gaan. Waarom niet? Daarom niet, want er is geen verband, volgens haar. Pastors heeft er lak aan, want het doet er wel toe. De zaal is dat met hem eens, en ook Marcouch, want die wil Pastors weerwoord geven. Dus gaat het toch over islam. Pastors maakt onderscheid tussen geïntegreerde religies en niet-geïntegreerde religies. Onderschrijf je scheiding kerk en staat? Geïntegreerd. Zo niet: niet-geïntegreerd, en daarom minder rechten, bijvoorbeeld op onderwijs. Volgens Marcouch is de opstelling van mensen het probleem, niet de religie.
Een uurtje vullen met integratie, dat is zo gepiept. Het is borreltijd. Na verloop van tijd schuift een luidruchtige Surinaamse drumband binnen met schaars bevederde danseressen, vlak langs de inmiddels soms al licht aangeschoten wittemansen uit de Nederlandse advocatuur. Claims. Cultuur. Verschillen. Einde congres.

Bron: http://www.advocatie.nl/page?1,4409/actueel/ordecongres_we_gaan_dood_daar_helpt_geen_advocaat_tegen